Nieuwsbrief juni 2025

In deze nieuwsbrief

·         Het oog in de storm….door Paul Portegijs

·         Bruggenbouwers… door Agnes Portegijs

·         3 verhalen over pioniers in de Advent kerk door… Glenn Berkel

·         Wat je niet wil missen.

---

Het oog in de storm

Wanneer een orkaan zich ontwikkeld gaat dat gepaard met enorm veel lawaai, geweld en verwoesting.

Een orkaan ontstaat doordat warme lucht opstijgt vanuit zee en een gebied met lage druk creëert.

De lage druk trekt luchtmassa's uit de omgeving aan, die worden opgewarmd door het warme zeewater en vervolgens opstijgen.

Hierdoor wordt de storm voortdurend ‘gevoed’ met meer vocht en energie.

Soms is er bij een orkaan sprake van een bijzonder verschijnsel dat het oog wordt genoemd.

In het oog is het windstil, het regent soms een beetje maar vaak is het er onbewolkt en schijnt de zon.

Het contrast binnen- en buiten de orkaan is groot.

Rondom het oog bevindt zich namelijk een ‘muur’ van onweerswolken waar de krachtigste winden van de orkaan waaien.

Soms ontwikkelt het leven zich als een orkaan en beukt het op ons in met een muur van onweerswolken.

Verlies, gemis, verdriet, angst en pijn wakkeren de stormwinden aan en je hebt het gevoel dat je erdoor wordt meegesleurd..

Maar daar is dan opeens een stem die jou vanuit de orkaan roept en je voelt een hand die de jouwe pakt en je brengt naar het oog waar het windstil is…, waar de lichte regen een deel van jouw storm wegspoelt en waar de zon schijnt als je naar boven kijkt..

Ik weet niet precies wanneer onze orkaan zich is gaan ontwikkelen maar als gezin zijn wij er jarenlang in meegesleurd..

Op 10 oktober 2024 bereikte hij zijn hoogtepunt met het overlijden van onze zoon en broer Beau.

Beau heeft geleefd met- en in zijn eigen storm maar op deze datum zou het voor hem windstil  worden, (en hier op aarde) voor altijd…..

Wij zijn ervan overtuigd dat God ook hem heeft geroepen en hem naar boven heeft laten kijken, daar waar het onbewolkt is en de zon schijnt..

Hij heeft zijn strijd gestreden tot hij niet meer verder kon.

Met liefdevolle woorden heeft hij afscheid genomen in geloof en vertrouwen op de wederkomst van Jezus Christus en de hoop om ons met open armen weer te ontmoeten.

God is het centrum van ons leven, het oog van onze orkaan..

Hij kalmeert de storm zoals Jezus dat deed in de boot op het meer van Galilea.

In Mattheus 11:28 staat: ”Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal je rust geven; neem mijn juk op je en leer van Mij want ik ben zachtmoedig en nederig van hart en je zult rust vinden voor je ziel; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

 Jezus weet wat we hier op aarde meemaken, in welke stormen we verzeild kunnen raken en Hij biedt ons Zijn rust aan.

Inmiddels hebben wij uit eerste hand ervaren hoe deze rust voelt wanneer je je openstelt voor het aanbod van Jezus!

Tegen iedereen om ons heen zouden we willen uitroepen: “LAAT HEM NOOIT LOS!!”

Er wordt gezegd dat het verlies van een kind het ergste is dat je als mens kunt overkomen.. en ik denk dat dat klopt.

Maar veel van dit enorme zware verlies is weggenomen door de hoeveelheid liefde, hulp, ondersteuning en warmte die wij als gezin hebben mogen ervaren vanuit familie, Alphen-DC en vrienden/kennissen..

Het heeft ons stil en nederig, maar ook onbeschrijfelijk dankbaar gemaakt.

Het werd ons duidelijk dat het overlijden van Beau niet alleen ons verlies was maar dat van ons allemaal.

Iedereen alsnog persoonlijk bedanken die zich op de dag van de begrafenis heeft ingezet zouden we graag willen doen maar zal niet lukken.

Er waren zoveel mensen en wij weten denk ik niet eens wie allemaal betrokken waren..

Maar wat we wél weten is dat onze ‘Alphen-DC familie’ niet slechts een benaming is maar daadwerkelijk voor ons als familie voelt.

Hoe belangrijk de steun is die wij vanuit jullie hebben ontvangen én gevoeld is niet in woorden uit te drukken.

Weet dat dit in onze geest en hart staat gegrift.

Voorzichtig proberen we het leven weer op te pakken.

God geeft ons de kracht en sterkte om ook met het verlies en verdriet over Beau door te leven. 

Zijn belofte dat er een dag komt wanneer alle tranen door Hem zullen worden gewist staat vast!

Wij kijken er naar uit om samen met jullie thuis te mogen komen waar Hij op ons wacht, samen met iedereen die wij hier op aarde zijn verloren.

Wij houden van jullie!                      

Miranda, Aimée & Paul

---

Bruggenbouwers

Lieve ADC ers,

Zoals jullie weten ben ik een bezig bijtje. Ik hou ervan om evenementen te organiseren en uit te werken. Hierover na te denken. Wat is passend, wat werkt met welke doelgroep en hoe nodig ik mensen uit en hoe bereik ik ze.

Op dit moment werk ik samen met Jisca, Sven, Marcel en Irene. We heten nog steeds de outreach groep.

Ons doel is om bruggen te bouwen. Bruggen bouwen betekent eerst nabij zijn, echt contact maken, mensen zien zoals Jezus ze ziet. Ze betrekken bij onze groep.

Het gaat om toegankelijke momenten en plekken creëren. Plekken waar wij samen kunnen komen. Plekken en momenten waarop ook mensen buiten ADC aanwezig kunnen zijn. Waarin ze de open deur zien, het luisterende oor voelen, het fijne gesprek aan kunnen gaan, de warmte voelen, de gezelligheid ervaren en welkom zijn.

Waarom: Mensen verlangen naar betekenis.

De bijbel spreekt over bruggen bouwen: het hart van het Evangelie is verbinding: tussen God en mens, en tussen mensen onderling.

Mattheüs 5:14-16

"Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. Laat zo je licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel."

Wij proberen dan ook activiteiten te organiseren waarbij iedereen zou kunnen aansluiten of een keer kan aansluiten. Voor meerdere doelgroepen. Denk aan wandelingen( met picknick of lunch), spelletjesavond, vrouwenworkshop met lunch, high tea, midget golf, gemeente avond.

We kunnen echter ook uit onze comfort zone gaan en denken aan andere activiteiten. Activiteiten waarbij we mensen uit de buurt kunnen uitnodigen.

Te denken valt aan:

• Thema-avonden over zingeving, relaties of burn-out

• Lichtjesavond rond kerst

• Paasontbijt met kindervoorstelling

• "Zin-in-Avond" – gesprekken over het leven

  • Hoe vind ik rust?

  • Wat betekent geluk?

  • Is er meer tussen hemel en aarde

Wij kunnen dit natuurlijk niet alleen als outreach groep. Wij hebben jullie support en jullie ideeën nodig.

In september komen wij als outreach weer bij elkaar om na te denken over nieuwe plannen. Graag willen we jullie input. Hoe willen jullie voorgaande Bijbeltekst handen en voeten geven? Wat zijn activiteiten waaraan wij kunnen denken? Welke activiteit die we ooit gedaan hebben, is de moeite waard om te herhalen?

Neem ons mee in wat jullie willen. Weet ons te vinden en zoek ons op of app de ideeën naar ons. We nemen ze mee in de plannen.

Laten we samen bruggenbouwers zijn. De wereld heeft geen luidere preken nodig, maar diepere liefde.

Mattheüs 5:16

"Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader in de hemel verheerlijken."

Liefs Agnes

---

Verhalen over pioniers in de adventskerk

In de 20e eeuw stuurde de Noord-Europese Divisie (nu TED) bijna 1000 zendelingen vanuit Europa naar andere delen van de wereld, waar ze zich aanpasten aan lokale talen, culturen en gewoonten. Hier zijn 3 verhalen over deze pionier broeders en zusters:

Elsa Luukkanen (1916–1996)

Elsa Luukkanen was een belangrijke Finse vrouw binnen de Adventistenkerk. Haar werk heeft veel mensen diep geraakt. In haar jonge jaren had ze het niet makkelijk. Haar familie verstootte haar en ze werd ontslagen toen ze 16 was, nadat ze zich bekeerd had en gedoopt was. Maar deze ervaringen maakten haar geloof juist heel sterk.

Elsa werd een krachtige spreker die veel mensen aantrok. Ze hielp meer dan 700 mensen om lid te worden van de Zevendedags Adventistenkerk. Ze sprak vaak in het openbaar, soms wel meerdere keren per dag voor de vele mensen die kwamen luisteren. Ze deed dit op een speciale manier, samen met Aino Varma Lehtoluoto (de eerste persoon die door Elsa gedoopt werd in 1913-2001). Elsa zong en speelde gitaar, en Aino hielp haar. Samen reisden ze veel, ook om Finnen te helpen die naar Noord-Amerika waren verhuisd. Hun samenwerking was heel belangrijk bij het starten van nieuwe kerken.

In het begin kreeg Elsa tegenstand. Ze mocht bijvoorbeeld niet in openbare gebouwen spreken. Toen mensen vroegen naar haar rol als vrouw in de kerk, vond ze het juist een voordeel. Veel kerkgangers waren vrouwen, en Elsa geloofde dat een vrouw die goed kon spreken en van mensen hield, een speciale gave had voor dit werk.

Naast het spreken over haar geloof, hielp Elsa ook graag mensen in nood. Ze was een van de oprichters van een tehuis voor oudere Adventisten in Finland. Ook richtte ze de Adventist Welfare Society (ADA) op. Via ADA zorgde ze ervoor dat tienduizenden arme gezinnen, vooral in Noord- en Oost-Europa, belangrijke hulp kregen, zoals kleding en dekens. Later in haar leven werd haar belangrijke werk als spreker erkend door de wereldwijde organisatie van de Adventistenkerk. Haar werk zorgde er ook voor dat er in Finland meer werd gepraat over het officieel aanstellen (ordinatie & inzegening) van vrouwen in de kerk.

Christian Johannes Jensen (1896–1985)

Christian Johannes Jensen was een zendeling uit Denemarken. Hij was een echte pionier. Hij werkte maar liefst 34 jaar in een groot gebied in Zuid-Azië. Vooral in het noordoosten van India heeft hij veel betekend. Hij was iemand die het geloof verspreidde, lesgaf en de boel organiseerde. Het belangrijkste is dat hij ervoor zorgde dat de Adventkerk daar een sterke basis kreeg.

Hij werkte in een enorm gebied. Denk aan grote delen van India, zoals Bihar, Bengalen en Assam. Ook gebieden die nu Meghalaya, Mizoram, Jharkhand en Bangladesh heten, hoorden daarbij. Hij werkte met allerlei verschillende groepen mensen. Knap genoeg sprak hij veel talen, zoals Engels, Hindi en verschillende lokale talen. Daardoor kon hij het evangelie goed vertellen.

Jensen vond het heel belangrijk dat er scholen kwamen. Hij zag dat onderwijs nodig was voor de mensen daar. Daarom begon hij scholen in verschillende plaatsen. In Khunti deed hij dat omdat de Munda-stam graag eigen onderwijs wilde, passend bij hun cultuur. In Falakata zag hij dat een bestaande school op een betere plek meer succes zou hebben. Die school werd later een belangrijke middelbare school. Ook in Meghalaya stichtte hij een school. Deze scholen zijn nu nog steeds belangrijk voor het onderwijs en de kerkelijke activiteiten van de Adventisten.

Zijn privéleven was ook verbonden met zijn werk. Hij werkte 26 jaar samen met zijn eerste vrouw, Anna Kirstine Luise Frederiksen. Zij overleed later. In de beginjaren was hun samenwerking heel belangrijk. Daarna trouwde hij met Ruth Tellefsen. Zij had ook ervaring in de zorg en met het werk rond de Bijbel. Het overlijden van Anna was moeilijk voor Jensen, maar hij ging door met zijn werk.

Hoewel hij een Deense zendeling was, heeft hij door zijn lange en belangrijke werk in Zuid-Azië veel betekend. Hij bracht zijn toewijding en talenten naar een ver land. Daar heeft hij echt geholpen om de Adventkerk te laten groeien en scholen op te richten in het noordoosten van India.

Donald Lale (1931–1981) en Ann E. Smith (1932–1981)

Don Lale kwam uit het Verenigd Koninkrijk. Hij werd lid van de Adventkerk toen hij in Mauritius bij de luchtmacht diende. Terug in Engeland liet hij zich dopen en ging naar Newbold College. Daar trouwde hij met Ann Smith. Ann studeerde in Newbold voor Bijbelwerkster en had in de kerk en de gezondheidszorg gewerkt. Nadat ze bij een uitgeverij hadden gewerkt en leraar waren geworden, gingen Don en Ann in 1975 als zendelingen naar een lerarenopleiding in Gwelo, Rhodesië (nu Zimbabwe). Er was veel politieke onrust en oorlog, maar ze gingen toch naar Afrika en vertrouwden op God.

Na twee jaar in Gwelo verhuisden ze naar de Anderson School. In december 1980 kregen ze een nieuwe baan op de Inyazura Secondary School. Dit was een oude school van de Adventkerk die ze hielpen opknappen. Helaas werden Don en Ann in februari 1981 op brute wijze vermoord tijdens een ochtendlijke aanval. Ze waren net begonnen in hun nieuwe banen. De BBC meldde dat ze waren gedood door Mozambikaanse guerrillastrijders. Zij wilden wraak nemen voor een aanval van Zuid-Afrikaanse soldaten. Don en Ann waren onschuldige slachtoffers. 

Hun moorden schokten de hele wereld en kwamen veel in het nieuws. Hun twee zonen, Timothy en Andrew, werden wees. Timothy studeerde toen in Engeland en kwam terug voor de begrafenis. Don en Ann werden samen begraven in Zimbabwe. De zinloze moord op zendelingen die niets met het conflict te maken hadden, maakte veel mensen boos en verdrietig. Er werden herdenkingsdiensten gehouden en een fonds opgericht voor hun zonen. Timothy werd later schrijver en redacteur. Hij schreef zelfs een kinderboek over de ideeën van de Adventkerk. Het verhaal van Don en Ann Lale laat zien welke offers zendelingen brengen en hoe erg politiek geweld onschuldige mensen kan treffen.

Meer verhalen en interessante verhalen?

Zie: https://encyclopedia.adventist.org/videos?list=82&collection=82#topZie ook: https://ted.adventist.org/news/engaged-in-mission-150/https://encyclopedia.adventist.org/article?id=9GTL&highlight=Christian|Johannes|Jensenhttps://encyclopedia.adventist.org/article?id=5IE9&highlight=Elsa|Luukkanenhttps://encyclopedia.adventist.org/article?id=EH3H&highlight=don|Lalehttps://documents.adventistarchives.org/Periodicals/BAM/BAM19810213-V86-03,04.pdf#search=British%20Advent%20Messenger%2C%20Feb%2E%2013%2C%201981%20path%3A%22http%3A%2F%2Fdocuments%2Eadventistarchives%2Eorg%2FPeriodicals%2FBAM%22

---

Wat je niet wil missen in 2025

10 juni ’25 20.40 uur                       DB vergadering

21 juni ’25 12.45 uur                       DB en appartementen

28 juni  ’25 13.15 uur                       Groepsvergadering

1 juli ’25 20.40 uur                           DB

5 juli ’25 14.30 uur                           Doop Yvonne in de babtistenkerk

2 augustus ’25 12.30 uur               Potluck

5 augustus ’25 20.40 uur               DB

9 augustus ’25 12.45 uur               DB en departementen

2 september ’25 20.40 uur             DB

6 september ’25 12.30 uur             Potluck

12-14 september ’25                      Ardennen weekend

20 september ’25 12.45 uur          DB en departementen

27 september ’25 13.15 uur          Groepsvergadering

4 oktober ’25 12.30 uur                  Potluck         

7 oktober ’25 20.40 uur                  DB

1 november ’25 12.30 uur              Potluck

4 november ’25 20.40 uur              DB

8 november 12.45 uur                    DB en departementen

2 december ’25 20.40 uur              DB

6 december ’25 12.30 uur              Potluck

20 december ’25 12.45 uur           Kerstdienst en DB en departementen

27 december ’25                             eindejaarsdienst en groepsvergadering

---

Input nieuwsbrief

Zonder input geen dienst

Zonder nieuws geen nieuwsbrief

Stuur daarom jouw tips, getuigenissen, activiteiten, gedachten, nieuwtjes, foto’s( altijd met toestemming van diegenen die erop staan), zelfgeschreven gedichten en meer naar typisch.irene@gmail.com