NIEUWS

Nieuwsbrief oktober 2025

Typisch Irene
5 dagen geleden

In deze nieuwsbrief

Onze nieuwe predikant stelt zich voor
Agenda online
Ik hoor erbij
Inspireentje
Groepsvergadering in nieuwe vorm
Input nieuwsbrief

Onze nieuwe predikant stelt zich voor

Op 1 november vindt de intrededienst van onze nieuwe predikant Paul Daniëls plaats. Voor wie hem nog niet of niet zo goed kent stelt hij zich bij deze graag voor:

,,Ik ben geboren in Amsterdam. En draag twee Bijbelse namen, die zowel het Oude- als het Nieuwe Testament vertegenwoordigen.” Pauls moeder werd Adventist. Daarna duurde het nog een aantal jaar voordat ook zijn vader die stap zette. Eenmaal samen in de kerk, zetten zij zich in als de kosterij van gemeente Amsterdam Zuid.

,,Zo groeide ik op in de Adventkerk. Omdat ik meer wilde weten over het geloof, melde ik me aan voor de cursus ‘Bijbel, kerk en samenleving’ op Oud Zandbergen. Ik was echter de enige die dat jaar op die cursus inschreef. Daarom kreeg ik het advies om gewoon met de predikantencursus mee te doen. Dat bleek een leuke groep te zijn. Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in het geloof, de geschiedenis en muziek. Die drie combineren goed in het werk van predikant, dus ik werd predikant.”

Paul studeerde samen met Jan Rokus Belder af. Er was echter maar één plaats beschikbaar voor een startende predikant. Omdat Jan al een gezin had, viel de keus op hem. Daarmee nam Paul de kans om verder te studeren. Hij haalde het doctoraal ‘Semitische Talen’ op de Vrije Universiteit.

In 1990 trouwde hij met Mary Kamphuis.

Twee jaar later, in 1992 werd hij proponent in de gemeenten Alkmaar en Enkhuizen. Weer twee jaar later vond hij zijn plek in Emmen, Winschoten en Veendam.

In Emmen kregen Paul en Mary twee kinderen: Rachel en Levi.

Over zijn werk als predikant zegt Paul: ,,Het is mooi en gevarieerd werk. Je maakt zowel de hoogtepunten als dieptepunten mee in mensenlevens. Je zoekt in de Woorden van God antwoorden voor alle levenssituaties. Door in contact te blijven met iedereen ontdek je feitelijk dat elk mens mooi en speciaal is. Ik hou van mensen en vind het een voorrecht om hen enthousiast te mogen maken voor God en het geloof. Ik hoop ook in Alphen DC deze enthousiasme door te ontwikkelen. Ik ken de gemeente al jaren, omdat mijn vrouw en kinderen er kerken. Ik heb het altijd een lieve en warme gemeenschap gevonden. Het is me dus een eer om nu deel te mogen uitmaken van deze groep mensen. Ik hoop tot mijn pensioen en daar voorbij lid te blijven van deze gemeenschap. Eigenlijk is dit een droom die werkelijkheid is geworden.”

Agenda online

Voor wie het nog niet weet: je kunt de Alphen DC agenda te allen tijde inzien op de site. Voor je gemak is dit de directe link ernaartoe: https://www.alphen-dc.nl/agenda

Op de site vindt je de agenda onder dit icoontje, rechts bovenaan de site op www.alphen-dc.nl. Met een klik op dat icoontje kom je in de agenda en kun je via de pijlen boven de agenda naar de vorige of volgende maand.

In deze agenda staan ook activiteiten van de Unie.

Bij deze lichten we een paar Alphen DC activiteiten uit:

- 1 november - groepsvergadering na de dienst en potluck

- 1 november - intrededienst van onze nieuwe predikant Paul Daniëls

- 4 november – DB vergadering

- 8 november – DB en departementen vergadering

- 8 november – filmavond van 19.00 (inloop) tot einde van de film. Nadere informatie volgt.

- 2 december - DB vergadering

- 6 december – potluck

- 20 december – kerstdienst met Hans Ponte

- 20 december - DB en departementen vergadering

- 27 december – eindejaarsdienst met Hanneke Tan

- 27 december - groepsvergadering na de dienst en potluck

- 17 januari – sportieve activiteit

- 14 maart - filmavond van 19.00 (inloop) tot einde van de film

- 13 juni - spellenavond

Als jij vanuit jouw rol binnen Alphen DC een bepaalde activiteit belangrijk vindt, mail dat dan naar typisch-irene@gmail.com. Dan lichten we die uit in de volgende nieuwsbrief die rond begin december uitkomt. Tot die tijd raden we je aan de agenda op de site te raadplegen.

Ik hoor erbij -

...waarin we één van ons iets meer & verrassend beter leren kennen

Deze keer zetten we Leonardus Vermeulen in de spotlight. Maar noem hem vooral Leo. ,,Ik vind het een mooie naam door mijn ouders gegeven,” zegt Leo. Hij is getrouwd met Stien. Haar zus Vemmy woont bij hen in. Leo is 74 jaar en 10 maanden. Denk eraan: vooral die tien maanden tellen, want dan is hij over twee maanden jarig.

Stel nou dat we Leo een papegaai geven op zijn verjaardag, dan moet die wel blauw en rood zijn. Op de vraag wat hij de papegaai zou leren zeggen? Antwoordt Leo: ,,Ik hou van jou” en ,,God is goed.” Top! Dan hebben wij nog meer reden om Leo en Stien te bezoeken, want dat zijn woorden die wij graag horen.

Ten diepste wilde Leo schrijver worden. Hij werd echter typograaf. Iemand die zich bezighoudt met vormgeving, opmaak en het zetten en drukken van teksten met oog voor leesbaarheid en uitstraling. ,,Op die manier werkte ik in ieder geval met letters, woorden en teksten. Uiteindelijk werd ik boekbinder bij Sijthoff in Leiden, dat later Samson Sijthoff in Alphen aan den Rijn werd.”

En wat betreft het schrijven? Nee, Leo houdt geen dagboeken bij. Wel leest hij heel graag voor aan zijn kleinkinderen. Dan verkiest hij met stip de kinderbijbel. ,,Daar zijn de kleinkinderen blij mee. Dan komen er heel veel vragen, zoals ‘Opa klopt dat allemaal wel?’ En dan zeg ik volmondig: ja.”

Leo zie je niet snel in de bioscoop, want hij kijkt graag ‘Goede Tijden Slechte Tijden’. En dat al vanaf de eerste aflevering op 1 oktober 1990. ,,Waar ik misschien eerst geen aflevering wilde missen, gaat er nu hier of daar wel eens aan ons voorbij. Want ja, zoals onze social media volgers weten, genieten wij van het leven, lekker eten en rondtoeren.” We kunnen met recht zeggen dat de naam ‘levensgenieter’ Leo heel goed past.

Tenslotte geeft Leo toe dat hij geen geheim talent heeft. Wel zegt hij: ,,Ik zou graag het talent hebben om in het openbaar mensen aan te spreken.” In de wetenschap dat je niet altijd krijgt wat je wilt. Accepteert Leo wie hij is. En dat telt!

Punt!

Groepsvergadering in nieuw vorm. Let op!

Op 1 november staat de volgende groepsvergadering gepland.

Na de dienst eten we eerst samen. Daarna starten we met de vergadering.

Tot één week vóór de vergadering, dus tot 26 oktober, kun je vergaderpunten inleveren bij Arna.

Let op! We doen geen rondvraag, zodat de vergadering goed gepland kan worden en er voldoende ruimte en tijd is voor de agendapunten.

Input nieuwsbrief

Input voor de nieuwsbrief altijd mailen naar typisch.irene@gmail.com. Dan raakt het niet verloren. Via mail komt het in de juiste box en blijft het paraat tot het een plek vindt in de nieuwsbrief.

Nieuwsbrief juni 2025

Alphen Dc
13 jun

In deze nieuwsbrief

· Het oog in de storm….door Paul Portegijs

· Bruggenbouwers… door Agnes Portegijs

· 3 verhalen over pioniers in de Advent kerk door… Glenn Berkel

· Wat je niet wil missen.

Het oog in de storm

Wanneer een orkaan zich ontwikkeld gaat dat gepaard met enorm veel lawaai, geweld en verwoesting.

Een orkaan ontstaat doordat warme lucht opstijgt vanuit zee en een gebied met lage druk creëert.

De lage druk trekt luchtmassa's uit de omgeving aan, die worden opgewarmd door het warme zeewater en vervolgens opstijgen.

Hierdoor wordt de storm voortdurend ‘gevoed’ met meer vocht en energie.

Soms is er bij een orkaan sprake van een bijzonder verschijnsel dat het oog wordt genoemd.

In het oog is het windstil, het regent soms een beetje maar vaak is het er onbewolkt en schijnt de zon.

Het contrast binnen- en buiten de orkaan is groot.

Rondom het oog bevindt zich namelijk een ‘muur’ van onweerswolken waar de krachtigste winden van de orkaan waaien.

Soms ontwikkelt het leven zich als een orkaan en beukt het op ons in met een muur van onweerswolken.

Verlies, gemis, verdriet, angst en pijn wakkeren de stormwinden aan en je hebt het gevoel dat je erdoor wordt meegesleurd..

Maar daar is dan opeens een stem die jou vanuit de orkaan roept en je voelt een hand die de jouwe pakt en je brengt naar het oog waar het windstil is…, waar de lichte regen een deel van jouw storm wegspoelt en waar de zon schijnt als je naar boven kijkt..

Ik weet niet precies wanneer onze orkaan zich is gaan ontwikkelen maar als gezin zijn wij er jarenlang in meegesleurd..

Op 10 oktober 2024 bereikte hij zijn hoogtepunt met het overlijden van onze zoon en broer Beau.

Beau heeft geleefd met- en in zijn eigen storm maar op deze datum zou het voor hem windstil worden, (en hier op aarde) voor altijd…..

Wij zijn ervan overtuigd dat God ook hem heeft geroepen en hem naar boven heeft laten kijken, daar waar het onbewolkt is en de zon schijnt..

Hij heeft zijn strijd gestreden tot hij niet meer verder kon.

Met liefdevolle woorden heeft hij afscheid genomen in geloof en vertrouwen op de wederkomst van Jezus Christus en de hoop om ons met open armen weer te ontmoeten.

God is het centrum van ons leven, het oog van onze orkaan..

Hij kalmeert de storm zoals Jezus dat deed in de boot op het meer van Galilea.

In Mattheus 11:28 staat: ”Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal je rust geven; neem mijn juk op je en leer van Mij want ik ben zachtmoedig en nederig van hart en je zult rust vinden voor je ziel; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

Jezus weet wat we hier op aarde meemaken, in welke stormen we verzeild kunnen raken en Hij biedt ons Zijn rust aan.

Inmiddels hebben wij uit eerste hand ervaren hoe deze rust voelt wanneer je je openstelt voor het aanbod van Jezus!

Tegen iedereen om ons heen zouden we willen uitroepen: “LAAT HEM NOOIT LOS!!”

Er wordt gezegd dat het verlies van een kind het ergste is dat je als mens kunt overkomen.. en ik denk dat dat klopt.

Maar veel van dit enorme zware verlies is weggenomen door de hoeveelheid liefde, hulp, ondersteuning en warmte die wij als gezin hebben mogen ervaren vanuit familie, Alphen-DC en vrienden/kennissen..

Het heeft ons stil en nederig, maar ook onbeschrijfelijk dankbaar gemaakt.

Het werd ons duidelijk dat het overlijden van Beau niet alleen ons verlies was maar dat van ons allemaal.

Iedereen alsnog persoonlijk bedanken die zich op de dag van de begrafenis heeft ingezet zouden we graag willen doen maar zal niet lukken.

Er waren zoveel mensen en wij weten denk ik niet eens wie allemaal betrokken waren..

Maar wat we wél weten is dat onze ‘Alphen-DC familie’ niet slechts een benaming is maar daadwerkelijk voor ons als familie voelt.

Hoe belangrijk de steun is die wij vanuit jullie hebben ontvangen én gevoeld is niet in woorden uit te drukken.

Weet dat dit in onze geest en hart staat gegrift.

Voorzichtig proberen we het leven weer op te pakken.

God geeft ons de kracht en sterkte om ook met het verlies en verdriet over Beau door te leven.

Zijn belofte dat er een dag komt wanneer alle tranen door Hem zullen worden gewist staat vast!

Wij kijken er naar uit om samen met jullie thuis te mogen komen waar Hij op ons wacht, samen met iedereen die wij hier op aarde zijn verloren.

Wij houden van jullie!

Miranda, Aimée & Paul

Bruggenbouwers

Lieve ADC ers,

Zoals jullie weten ben ik een bezig bijtje. Ik hou ervan om evenementen te organiseren en uit te werken. Hierover na te denken. Wat is passend, wat werkt met welke doelgroep en hoe nodig ik mensen uit en hoe bereik ik ze.

Op dit moment werk ik samen met Jisca, Sven, Marcel en Irene. We heten nog steeds de outreach groep.

Ons doel is om bruggen te bouwen. Bruggen bouwen betekent eerst nabij zijn, echt contact maken, mensen zien zoals Jezus ze ziet. Ze betrekken bij onze groep.

Het gaat om toegankelijke momenten en plekken creëren. Plekken waar wij samen kunnen komen. Plekken en momenten waarop ook mensen buiten ADC aanwezig kunnen zijn. Waarin ze de open deur zien, het luisterende oor voelen, het fijne gesprek aan kunnen gaan, de warmte voelen, de gezelligheid ervaren en welkom zijn.

Waarom: Mensen verlangen naar betekenis.

De bijbel spreekt over bruggen bouwen: het hart van het Evangelie is verbinding: tussen God en mens, en tussen mensen onderling.

Mattheüs 5:14-16

"Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. Laat zo je licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel."

Wij proberen dan ook activiteiten te organiseren waarbij iedereen zou kunnen aansluiten of een keer kan aansluiten. Voor meerdere doelgroepen. Denk aan wandelingen( met picknick of lunch), spelletjesavond, vrouwenworkshop met lunch, high tea, midget golf, gemeente avond.

We kunnen echter ook uit onze comfort zone gaan en denken aan andere activiteiten. Activiteiten waarbij we mensen uit de buurt kunnen uitnodigen.

Te denken valt aan:

Thema-avonden over zingeving, relaties of burn-out
Lichtjesavond rond kerst
Paasontbijt met kindervoorstelling
"Zin-in-Avond" – gesprekken over het leven
- Hoe vind ik rust?
- Wat betekent geluk?
- Is er meer tussen hemel en aarde

Wij kunnen dit natuurlijk niet alleen als outreach groep. Wij hebben jullie support en jullie ideeën nodig.

In september komen wij als outreach weer bij elkaar om na te denken over nieuwe plannen. Graag willen we jullie input. Hoe willen jullie voorgaande Bijbeltekst handen en voeten geven? Wat zijn activiteiten waaraan wij kunnen denken? Welke activiteit die we ooit gedaan hebben, is de moeite waard om te herhalen?

Neem ons mee in wat jullie willen. Weet ons te vinden en zoek ons op of app de ideeën naar ons. We nemen ze mee in de plannen.

Laten we samen bruggenbouwers zijn. De wereld heeft geen luidere preken nodig, maar diepere liefde.

Mattheüs 5:16

"Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader in de hemel verheerlijken."

Liefs Agnes

Verhalen over pioniers in de adventskerk

In de 20e eeuw stuurde de Noord-Europese Divisie (nu TED) bijna 1000 zendelingen vanuit Europa naar andere delen van de wereld, waar ze zich aanpasten aan lokale talen, culturen en gewoonten. Hier zijn 3 verhalen over deze pionier broeders en zusters:

Elsa Luukkanen (1916–1996)

Elsa Luukkanen was een belangrijke Finse vrouw binnen de Adventistenkerk. Haar werk heeft veel mensen diep geraakt. In haar jonge jaren had ze het niet makkelijk. Haar familie verstootte haar en ze werd ontslagen toen ze 16 was, nadat ze zich bekeerd had en gedoopt was. Maar deze ervaringen maakten haar geloof juist heel sterk.

Elsa werd een krachtige spreker die veel mensen aantrok. Ze hielp meer dan 700 mensen om lid te worden van de Zevendedags Adventistenkerk. Ze sprak vaak in het openbaar, soms wel meerdere keren per dag voor de vele mensen die kwamen luisteren. Ze deed dit op een speciale manier, samen met Aino Varma Lehtoluoto (de eerste persoon die door Elsa gedoopt werd in 1913-2001). Elsa zong en speelde gitaar, en Aino hielp haar. Samen reisden ze veel, ook om Finnen te helpen die naar Noord-Amerika waren verhuisd. Hun samenwerking was heel belangrijk bij het starten van nieuwe kerken.

In het begin kreeg Elsa tegenstand. Ze mocht bijvoorbeeld niet in openbare gebouwen spreken. Toen mensen vroegen naar haar rol als vrouw in de kerk, vond ze het juist een voordeel. Veel kerkgangers waren vrouwen, en Elsa geloofde dat een vrouw die goed kon spreken en van mensen hield, een speciale gave had voor dit werk.

Naast het spreken over haar geloof, hielp Elsa ook graag mensen in nood. Ze was een van de oprichters van een tehuis voor oudere Adventisten in Finland. Ook richtte ze de Adventist Welfare Society (ADA) op. Via ADA zorgde ze ervoor dat tienduizenden arme gezinnen, vooral in Noord- en Oost-Europa, belangrijke hulp kregen, zoals kleding en dekens. Later in haar leven werd haar belangrijke werk als spreker erkend door de wereldwijde organisatie van de Adventistenkerk. Haar werk zorgde er ook voor dat er in Finland meer werd gepraat over het officieel aanstellen (ordinatie & inzegening) van vrouwen in de kerk.

Christian Johannes Jensen (1896–1985)

Christian Johannes Jensen was een zendeling uit Denemarken. Hij was een echte pionier. Hij werkte maar liefst 34 jaar in een groot gebied in Zuid-Azië. Vooral in het noordoosten van India heeft hij veel betekend. Hij was iemand die het geloof verspreidde, lesgaf en de boel organiseerde. Het belangrijkste is dat hij ervoor zorgde dat de Adventkerk daar een sterke basis kreeg.

Hij werkte in een enorm gebied. Denk aan grote delen van India, zoals Bihar, Bengalen en Assam. Ook gebieden die nu Meghalaya, Mizoram, Jharkhand en Bangladesh heten, hoorden daarbij. Hij werkte met allerlei verschillende groepen mensen. Knap genoeg sprak hij veel talen, zoals Engels, Hindi en verschillende lokale talen. Daardoor kon hij het evangelie goed vertellen.

Jensen vond het heel belangrijk dat er scholen kwamen. Hij zag dat onderwijs nodig was voor de mensen daar. Daarom begon hij scholen in verschillende plaatsen. In Khunti deed hij dat omdat de Munda-stam graag eigen onderwijs wilde, passend bij hun cultuur. In Falakata zag hij dat een bestaande school op een betere plek meer succes zou hebben. Die school werd later een belangrijke middelbare school. Ook in Meghalaya stichtte hij een school. Deze scholen zijn nu nog steeds belangrijk voor het onderwijs en de kerkelijke activiteiten van de Adventisten.

Zijn privéleven was ook verbonden met zijn werk. Hij werkte 26 jaar samen met zijn eerste vrouw, Anna Kirstine Luise Frederiksen. Zij overleed later. In de beginjaren was hun samenwerking heel belangrijk. Daarna trouwde hij met Ruth Tellefsen. Zij had ook ervaring in de zorg en met het werk rond de Bijbel. Het overlijden van Anna was moeilijk voor Jensen, maar hij ging door met zijn werk.

Hoewel hij een Deense zendeling was, heeft hij door zijn lange en belangrijke werk in Zuid-Azië veel betekend. Hij bracht zijn toewijding en talenten naar een ver land. Daar heeft hij echt geholpen om de Adventkerk te laten groeien en scholen op te richten in het noordoosten van India.

Donald Lale (1931–1981) en Ann E. Smith (1932–1981)

Don Lale kwam uit het Verenigd Koninkrijk. Hij werd lid van de Adventkerk toen hij in Mauritius bij de luchtmacht diende. Terug in Engeland liet hij zich dopen en ging naar Newbold College. Daar trouwde hij met Ann Smith. Ann studeerde in Newbold voor Bijbelwerkster en had in de kerk en de gezondheidszorg gewerkt. Nadat ze bij een uitgeverij hadden gewerkt en leraar waren geworden, gingen Don en Ann in 1975 als zendelingen naar een lerarenopleiding in Gwelo, Rhodesië (nu Zimbabwe). Er was veel politieke onrust en oorlog, maar ze gingen toch naar Afrika en vertrouwden op God.

Na twee jaar in Gwelo verhuisden ze naar de Anderson School. In december 1980 kregen ze een nieuwe baan op de Inyazura Secondary School. Dit was een oude school van de Adventkerk die ze hielpen opknappen. Helaas werden Don en Ann in februari 1981 op brute wijze vermoord tijdens een ochtendlijke aanval. Ze waren net begonnen in hun nieuwe banen. De BBC meldde dat ze waren gedood door Mozambikaanse guerrillastrijders. Zij wilden wraak nemen voor een aanval van Zuid-Afrikaanse soldaten. Don en Ann waren onschuldige slachtoffers.

Hun moorden schokten de hele wereld en kwamen veel in het nieuws. Hun twee zonen, Timothy en Andrew, werden wees. Timothy studeerde toen in Engeland en kwam terug voor de begrafenis. Don en Ann werden samen begraven in Zimbabwe. De zinloze moord op zendelingen die niets met het conflict te maken hadden, maakte veel mensen boos en verdrietig. Er werden herdenkingsdiensten gehouden en een fonds opgericht voor hun zonen. Timothy werd later schrijver en redacteur. Hij schreef zelfs een kinderboek over de ideeën van de Adventkerk. Het verhaal van Don en Ann Lale laat zien welke offers zendelingen brengen en hoe erg politiek geweld onschuldige mensen kan treffen.

Meer verhalen en interessante verhalen?

Zie: https://encyclopedia.adventist.org/videos?list=82&collection=82#top Zie ook: https://ted.adventist.org/news/engaged-in-mission-150/https://encyclopedia.adventist.org/article?id=9GTL&highlight=Christian|Johannes|Jensenhttps://encyclopedia.adventist.org/article?id=5IE9&highlight=Elsa|Luukkanenhttps://encyclopedia.adventist.org/article?id=EH3H&highlight=don|Lalehttps://documents.adventistarchives.org/Periodicals/BAM/BAM19810213-V86-03,04.pdf#search=British%20Advent%20Messenger%2C%20Feb%2E%2013%2C%201981%20path%3A%22http%3A%2F%2Fdocuments%2Eadventistarchives%2Eorg%2FPeriodicals%2FBAM%22

Wat je niet wil missen in 2025

10 juni ’25 20.40 uur DB vergadering

21 juni ’25 12.45 uur DB en appartementen

28 juni ’25 13.15 uur Groepsvergadering

1 juli ’25 20.40 uur DB

5 juli ’25 14.30 uur Doop Yvonne in de babtistenkerk

2 augustus ’25 12.30 uur Potluck

5 augustus ’25 20.40 uur DB

9 augustus ’25 12.45 uur DB en departementen

2 september ’25 20.40 uur DB

6 september ’25 12.30 uur Potluck

12-14 september ’25 Ardennen weekend

20 september ’25 12.45 uur DB en departementen

27 september ’25 13.15 uur Groepsvergadering

4 oktober ’25 12.30 uur Potluck

7 oktober ’25 20.40 uur DB

1 november ’25 12.30 uur Potluck

4 november ’25 20.40 uur DB

8 november 12.45 uur DB en departementen

2 december ’25 20.40 uur DB

6 december ’25 12.30 uur Potluck

20 december ’25 12.45 uur Kerstdienst en DB en departementen

27 december ’25 eindejaarsdienst en groepsvergadering

Input nieuwsbrief

Zonder input geen dienst

Zonder nieuws geen nieuwsbrief

Stuur daarom jouw tips, getuigenissen, activiteiten, gedachten, nieuwtjes, foto’s( altijd met toestemming van diegenen die erop staan), zelfgeschreven gedichten en meer naar typisch.irene@gmail.com

Nieuwsbrief januari 2025

Typisch Irene
28 jan

In deze Nieuwsbrief

Podcast over onze kerk en ADRA
Bijbellezen en babbelen
Groeten van Curaçao
Ik hoor erbij
A rose is in bloom…. door Davalyn Molesa Lowry
Over The International Religious Liberty Association (IRLA)
Wat je niet wilt missen
Moms in the Making Leader Retreat
Input nieuwsbrief

Podcast over onze kerk en ADRA

Guisèle nam een paar maanden geleden de uitnodiging aan om samen met Geert Hendricks mee te werken aan een podcast. Hierin werkten zij samen met Levi Daniels en zijn nieuwe bedrijf ‘De Informatieve Podcast’. Guisèle en Geert vertellen in deze aflevering over onze kerk, de Zevende-dags Adventisten en ADRA (Adventist Development Relief Agency).

,,Het was een hele leuke ervaring,” vertelt Guisèle terugkijkend. ,,Levi en zijn team pakten het op een heel ontspannen en professionele manier aan. Met hun podcasts promoten ze bedrijven en organisaties. Het was voor mij persoonlijk een bijzondere manier om te delen wat wij geloven. En voor ADRA een manier om zich te profileren.”

De aflevering is nu al te zien op www.deinformatievepodcast.nl en wordt vanaf 1 maart aanstaande officieel gepromoot. De podcasts zijn te volgen via verschillende social media kanalen. Die vind je op hun site.

,,Ik hoop dat iedereen die ernaar luistert een beter beeld krijgt van hoe wij handen en voeten proberen te zijn voor God. Cudos (complimenten) aan Levi dat ik hieraan mee mocht doen,” besluit Guisèle.

Levi ( linksboven op de foto) is de zoon van Paul Daniels en Mary Kamphuis. Hij is jeugdlid van Alphen DC en startte in zijn vrije tijd dit bedrijf.

Bijbellezen en babbelen

Eens in de veertien dagen, op vrijdagavond, komt een groepje Alphen DC’ers online samen om op een creatieve manier bezig te zijn met de Bijbel. De ene keer tekenen zij iets bij een tekst, een andere keer geven zij schrijvend invulling aan een tekst en soms komen lijm en tijdschriften erbij te pas.

Door creatief met de Bijbel bezig te zijn, maken zij dat wat zij lezen en bespreken persoonlijker. Daarnaast is het een manier om elkaar te zien en spreken en komen zij ook elkaar nader. Heb jij interesse om mee te doen? Laat het weten aan Agnes, dan kun je toegevoegd worden aan de whatsappgroep en volgt vanzelf de informatie voor de eerst volgende keer dat we samen komen.

Groeten van Curaçao

Ilse vergeet ons niet. Ze laat weten dat ze nog steeds op Curaçao zit.

,,Het weer is fantastisch. Gelukkig is het niet zo warm als vorige jaar. Met mijn moeder gaat het redelijk goed. Wel merken we dat ze achteruit gaat. Maar ze is nog steeds een sterke vrouw. Mijn moeder vertrouwt op God bij alles wat ze doet. En draagt ook iedereen aan haar op. Het is fijn om voor mijn moeder te zorgen. Soms is het zwaar, maar ze maakt het werk lichter door haar grappen en goede humeur.

Ik bracht haar de groeten van jullie over en stuur haar groeten terug. Als iemand een paar weken langs wil komen dan ben je hartelijk welkom."

Zeg nou eerlijk, we horen het Ilse zeggen, toch?

Ik hoor erbij -

...waarin we één van ons iets meer & verrassend beter leren kennen

Zeg eens eerlijk, spreek jij de voornaam van Davalyn Molesa Lowry goed uit?

Bij twijfel, lees je beter even verder. Je spreekt Davalyn namelijk uit als Dav-Lin. Vanaf nu zeggen we het allemaal goed. Deal? Davalyn kreeg van een nicht de bijnaam Cookie.

,,Zij kon mijn naam niet uitspreken. Op Facebook heet ik Kloee, omdat ik het een mooie naam vind. Als mijn moeder me roept, klinkt Ali door het huis. Dat is de afkorting voor Alexia, de naam die mijn oom me had willen geven," vertelt Davalyn.

Hoeveel namen kan een mens hebben!?

Davalyn's favoriete knuffelbeer is een schildpad.

,,Maar mijn dochter gaf me eens een Rog. Daar ben ik enorm verliefd op. Ze heet Charlotte en ligt graag op m’n bed,” zegt Davalyn en deelt een foto van haarzelf met Rog. Nu weten wij allemaal dat ze nooit alleen in bed ligt.

We blijven nog even bij dieren hangen. Want Davalyn gelooft echt niet dat schaaldieren bedoeld zijn om te eten.

,,Waarom willen mensen ze eten? Ze lijken in mijn ogen op insecten en maken de zeebodem schoon. En de geur! Die maakt me ziek, maar ja, ik ben dan ook allergisch voor deze dieren. Ik loop altijd voorzichtig aan de visboer voorbij."

Weet je dat Davalyn een geheim talent heeft? Niet dat die na deze nieuwsbrief nog geheim is, maar ze is dus dichter en schrijfster.

,,Ik schreef een paar gedichten en twee kinderverhalen. Jullie kennen mijn dochter. Ze was als kleine meid al heel sterk. Dat inspireerde me voor de verhalen. De gedichten zijn soms… Moet ik het wel zeggen? Ja, ik doe het. Ze zijn soms een beetje erotisch. En andere gedichten zijn gebaseerd op de natuur.”

Tenslotte deelt Davalyn tips die haar uit een dip halen.

,,Als ik aan de zon denk, dan voel ik me warm. Als ik aan de zee denk, dan voel ik me vrij. Als ik door het bos loop, bewonder ik de bomen in al hun majesteit. De natuur inspireert. Ben ik verdrietig, dan zing ik graag mijn lievelingsmuziek, dat van Il Divo. En gepieker leg ik in Gods handen, dan verdwijnt de stress uit mijn hoofd."

Daarmee leren we dit: Het is goed loslaten bij Hem.

A rose is in bloom….

door Davalyn Molesa Lowry

A rose is in bloom…

The petals are now opening

from the early morning gloom

Kissed by the rays of the sun

Watch it as it unfurls

Its soft, fragrant petals

that are so tightly curled.

A rose is in bloom…

Look as it opens

(as if has just awoken

from sleep and stretches)

and turns its be bepetaled body to embrace the warm sun.

A rose is in bloom…

It has greedily taken the suns offerings

and drank til it was filled,

making her petals open wide

and showing off the secret beauty she hid inside…

A rose is in bloom

Its petals have lost their glow

But it’s no less beautiful in it’s last moments as te sun sinks below

A rose was in bloom…

Its beauty can no longer be seen

The petals have now closed and are withered

no trace is there to be seen of the splendor that it had once been,

when the rose was in bloom.

Geloof beoefenen

— of ervoor kiezen geen geloof te hebben — zonder angst?

Op verzoek van Glen, delen we het volgende over The International Religious Liberty Association (IRLA)

Geloof beoefenen - of ervoor kiezen geen geloof te hebben - zonder angst? Er is een organisatie die zich wereldwijd daarvoor sterk maakt. Namelijk The International Religious Liberty Association (IRLA). Deze komt sinds 1893 op voor religieuze vrijheid wereldwijd. Het is een stille en toch significante kracht in de strijd voor de bescherming van ieders geloofsovertuiging. En meer nog, het is een initiatief van de Zevende-dags Adventisten. Zij organiseerden hun allereerste wereldcongres in 1977 in Amsterdam.

Het thema van dat congres was ‘Religious Liberty: A Human Right’. En bracht een diverse groep religieuze leiders, academici en mensenrechtenactivisten samen om kwesties rond religieuze vrijheid te bespreken. Dat doen ze overigens nog iedere vijf jaar. Om een ieder op te roepen tot een versterkte inzet voor de bescherming van religieuze rechten en het bevorderen van wederzijds begrip.

De IRLA is een van de oudste instellingen ter wereld die zich exclusief richt op het bevorderen en beschermen van religieuze vrijheid. Hoewel opgericht door de Zevende-dags Adventisten staat de organisatie open voor samenwerking met andere geloofsgemeenschappen, seculiere organisaties en internationale instellingen. Hun aanpak is inclusief en gebaseerd op het universele principe dat vrijheid van geweten een fundamenteel mensenrecht is. Het hoofdkwartier van IRLA ligt in Silver Spring, Maryland. Ze werken samen met overheden, de Verenigde Naties, NGO’s en religieuze leiders om ervoor te zorgen dat iedereen vrij is om te geloven of niet te geloven.

De IRLA is meer dan alleen een stichting vol advocaten. Het is een team dat zich sterk maakt voor religieuze vrijheid voor iedereen en onderzoekt hoe geloofsgemeenschappen op dit punt een positieve impact kunnen hebben op de wereld. Hun werk herinnert ons eraan dat assertiviteit, relevantie en aanwezigheid essentieel zijn om onze waarden te behouden. En om deze uit te dragen in een steeds veranderende wereld.

Wat de IRLA onderscheidt, is haar focus op diplomatie en dialoog. Ze biedt een platform waar leiders van diverse achtergronden samenkomen om te praten over vrijheid, rechten en verantwoordelijkheid. Dit maakt de IRLA niet alleen een verdediger, maar ook een bruggenbouwer.

De activiteiten van de IRLA zijn breed en gevarieerd:

Advocacy en beleid: De IRLA adviseert overheden en instellingen bij het formuleren van wetten en beleid die religieuze vrijheid bevorderen.
Conferenties en bijeenkomsten: Elk jaar organiseert de organisatie congressen waar onderwerpen als gewetensvrijheid en mensenrechten centraal staan.
Opleiding en bewustwording: De IRLA publiceert regelmatig rapporten en studies om bewustzijn te creëren over uitdagingen op het gebied van religieuze vrijheid.

Het verhaal van de IRLA is een verhaal van consistentie en toewijding. Deze organisatie houdt al meer dan een eeuw stand. Ze levert bijdragen aan historische doorbraken op het gebied van rechten en vrijheden, van ondersteuning van religieuze minderheden in crisisgebieden tot samenwerking met internationale instellingen om langdurige problemen aan te pakken.

Ondanks haar successen kent de IRLA ook uitdagingen. Een van de grootste is het gebrek aan bekendheid. Zelfs veel Zevende-dags Adventisten weten niet van het bestaan van deze organisatie en haar cruciale werk. Daarnaast blijft het een uitdaging om in een polariserende wereld het gesprek open te houden en gemeenschappelijke grond te vinden. De IRLA blijft zich echter aanpassen en blijft relevant. Zij zijn daarin een inspirerend voorbeeld van hoe religieuze waarden gecombineerd kunnen worden met een universeel doel. Het idee achter de IRLA is dat wij geroepen zijn om relevant te zijn en een verschil te maken, vooral in complexe tijden. Het is essentieel om standvastig, betrokken en moedig te zijn.

Hun missie blijft helder en krachtig:

- de principes van religieuze vrijheid wereldwijd verspreiden;

- de rechten van mensen verdedigen om te geloven of niet te geloven;

- religieuze organisaties ondersteunen in hun vrijheid om vrij te opereren;

- bewustzijn creëren via lokale, nationale en internationale initiatieven.

Het is aan ons om ons ook bewust in te zetten, net als zij. Klaar te staan om vandaag te handelen en de wereld van morgen beter te maken dan die van gisteren.

Meer leren over de IRLA:

- irla.org

- Start of the International Religious Liberty Association (met David Trim)

- Liberty Magazine

Zie ook deze toespraken tot 'ons' voor ons 150 jaar jubileum:

Senator Clinton and Seventh-Day Adventist https://youtu.be/OIrugadxBpE?si=o2pYT3zIr1vcnvqG

President Bush and Seventh-Day Adventist https://youtu.be/tOjTLNDrkOc?si=nAhjvsZDkTGcOqAb

Nog een laatste note van Glen:

,,Wat Hillary Clinton zegt en wat de IRLA en ADRA doen en waar wij voor staan, is ook waarom dit filmpje https://youtu.be/Fw0FMZm3urs?si=R3thNMkVxghJvD9C mijn lievelingsclipje is over onze faith community.”

Wat je niet wilt missen in 2025

Februari

1-feb 12.45 Potluck

4-feb 20.40 DB

8-feb 12.45 DB en Departementen

Maart

1-mrt 12.45 Potluck

4-mrt 20.40 DB

15-mrt 19.30 Filmavond ADC Irene en Marcel

18-mrt 20.40 DB agenda bepalen

22-mrt 12.45 DB en Departementen

29-mrt 13.15 Groepsvergadering

April

1-apr 20.40 DB

5-apr 12.45 Potluck

Mei

3-mei 12.45 Potluck

6-mei 20.40 DB

10-mei 12.45 DB en Departementen

11-mei of 18 mei Boerengolf (mooi weer) Bowlen (slecht weer)

Juni

7-jun 12.45 Potluck

10-jun 20.40 DB

15-jun Wandeling Verdronken Bos, Marcel en Irene

17-jun 20.40 DB agenda bepalen

21-jun 12.45 DB en Departementen

28-jun 13.15 Groepsvergadering

Juli

1-jul 20.40 DB

5-jul 12.45 Potluck

Moms in the Making Leader Retreat

In maart gaat Nachali samen met leiders uit de VS en daarbuiten naar de Moms in the Making Leader Retreat in Tennessee.

Dit weekend is bedoeld is om haar aan te moedigen, op te frissen en toe te rusten. Waarna ze zelf opgeladen en gemotiveerd naar haar groep terugkeert en op haar beurt geweldige vrouwen in Nederland helpt en steunt.

Dankzij jouw steun kan ze deze retreat bijwonen. Jouw donatie zal uiteindelijk vrouwen over de hele wereld bereiken. Vrouwen die via deze gemeenschap hoop en bemoediging vinden.

,,Mijn vraag aan jou is simpel: wil je onder gebed overwegen om te doneren aan Moms in the Making. Je steunt mij en onze andere leiders daarmee," zegt Nachali.

Input nieuwsbrief

Zonder input geen nieuws.

Zonder nieuws geen nieuwsbrief.

Stuur daarom jouw tips, getuigenissen, activiteiten, gedachten, nieuwtjes, foto's (met altijd toestemming van wie er op staan), zelfgeschreven gedichten en meer naar typisch.irene@gmail.com